แมวตัวแรก
แมวตัวแรก
ถ้าพูดถึงแมวตัวแรกที่เลี้ยงนั้น ภาพอาจจะเป็นสีเทาเทาเท่านั้นเอง เพราะแมวตัวแรกที่เลี้ยงของผมนั้น ตั้งแต่ตอนเด็กยังไม่ได้เรียนประถมเลยครับ เป็นความจำแค่จำได้ว่ามีแมวแต่ยังไม่ได้ตั้งใจเลี้ยงอะไร
อาจจะมีใครหลายคนที่ความทรงจำเรื่องแมวตัวแรกนั้นเหมือนผมก็เป็นได้ และแฝงไว้ด้วยความทรงจำที่สวยงาม หรือบางทีคุณอาจจะลืมแมวตัวแรกของคุณไปแล้ว สำหรับผมเองก็เกือบๆที่จะจำไม่ได้แล้วเช่นกัน
ด้วยความที่บ้านของผมเป็นบ้านสวนจึงมีสัตว์หลายชนิดที่มาอาศัยและจากไปหรือเลื้อยผ่านบ้างก็มี พูดซะเหมือนบ้านอยู่ในป่าอะไรแบนั้นเลยทีเดียว
แต่จริงๆแล้วบ้านผมอยู่แถบชนบทของนนทบุรี จนถึงทุกวันนี้บ้านนั้นยังเต็มไปด้วยความทรงจำมากมายรวมถึงเจ้าแมวตัวแรกๆของผมด้วย
ในความทรงจำสีเทาเทาอาจเพราะเริ่มอายุเยอะความจำตอนเด็กเลยเริ่มโดนความจำในส่วนอื่นๆบดบัง แมวตัวแรกของผมนั้นจริงๆแล้วเขาเป็นแมวมาจากไหนไม่รู้ค่อนข้างดุไม่ยอมให้จับ มากินอาหารกับหาที่นอนเวลาฝนตกเท่านั้น
แต่ด้วยความอยากได้มาเล่นซะมากกว่าในตอนนั้นเพราะความน่ารักของแมว ลายสลิดจึงพยายามจับ แต่ก็ต้องพยายามอยู่นานจนในที่สุดก็ได้ลูบคาง
มองไปเห็นท้องแมวตัวนี้อ้วนดีจัง พูดไปด้วยความเป็นเด็กก็เลยเอาไปพูดกับพ่อกับแม่ว่าแมวตัวผอมแต่ท้องโต พ่อพูดมาทันทีว่าสงสัยกูจะได้เลี้ยงแมวหลายตัวพ่อผมเป็นคนใจดีมากแต่ก็ดุมากเช่นกัน เวลาเล่นกับหมากับแมวนี่บอกเลยหนีได้หนี กลั้นใจตายนี้ก็ทำกันไปแล้ว แต่เอาเข้าจริงเขานี้แหละคือคนที่รักสัตว์ที่สุดในบ้านและครับ แล้วก็เป็นจริงๆแบบที่พ่อพูด ถัดมา 3-4 วัน แม่ก็ร้องเสียงดังยามเช้า "แม่แมวเข้าไปคลอดลูกในเครื่องซักผ้า" เท่าทีจำได้น่าจะออกมา 4 ตัว สีดำ สลิf สีส้ม และก็ขาวดำ คนที่ดูแลแมวจริงๆแล้วบอกเลยว่าไม่ใช่ตัวผมเลยครับเป็นพ่อกับแม่ซะมากกว่า ด้วยความรับผิดชอบต่ำมากผมก็แค่คอยเล่นกับแม่แมวและลูกแมว บอกเลยครับสำหรับผมคงคิดว่าไม่มีสัตว์เลี้ยงชนิดไหนที่จะเข้ากับเด็กๆได้เท่ากับแมวอีกแล้ว แมวแม่ลูกอ่อนดุขนาดไหนก็ไม่เคยทำร้ายผมเลย
ขนาดไปแอบเล่นลูกของเขาตอนเขาหลับเขาก็ให้เล่นและนอนดูอยู่ใกล้ไม่ห่าง พอผมเบื่อแล้วเขาก็คาบลูกไปหาที่หลบใหม่หากันวุ่นทุกวัน จนแมวโตได้ซัก 2 เดือนก็เริ่มมีลูกแมว 4 ตัว วิ่งป่วนบ้านไปหมด ตอนเขาตัวเล็กก็เล่นกับเขาแทบทุกวัน แต่พ่อเริ่มโตขึ้นก็เล่นกับเขาน้อยลงจนอยู่ไปอยู่มาแม่ของเขาก็ได้หายไป เพราะบ้านผมไปบ้านสวนเขาไม่ได้เลี้ยงปิดและถูกขนาบ 4 ด้าน ด้วยสวน
ตอนที่เขาหายไปแรกๆก็เสียใจ เดินตามหาตอนเย็นอยู่ 2-3 วันก็ลืมเลือนไป
และถัดมาอีกซักระยะเจ้าตัวขาวดำก็หายไปตามด้วยเจ้าตัวส้ม เจ้าตัวดำ และก็เจ้าสลิด แต่เจ้าดำนานๆกลับมาทีก็ดีใจทุกครั้งที่เขากลับมา แต่มาอยู่แปปๆแล้วก็หายไปจนสุดท้ายเขาก็หายไปเลย
เมื่อแมวหายไปทุกครั้งก็เสียใจทุกครั้งแต่ด้วยความเป็นเด็กไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ถัดมาอีกไม่นานก็เกิดเรื่องที่น่าดีใจขึ้น เจ้าสลิดแมวตัวเมียได้กลับมา
ผมไม่รอช้าเลยด้วยความเป็นเด็กตัดหนวดเลยครับกลัวเขาหนีไปอีก
เพราะพวกน้าเขาพูดแหย่ไว้ว่าตัดหนวดแล้วแมวจะไม่หนี มารู้ตอนโตว่าที่เขาไม่หนีเพราะเขามองไม่เห็น สูญเสียประสาทสัมผัสบางอย่างไป
เขาก็อยู่บ้านซักพักจนหนวดยาวแล้วสุดท้ายเขาก็หายไปอีกตามเคย
หลังจากวันนั้นมาอีกปีกว่า ก็มีแมวสลิดท้องแก่มาแอบคลอดในเครื่องสักผ้าเดิมอีก ผมเองก็ค่อนข้างมันใจว่าใช่เจ้าสลิดจากคอกที่แล้วแน่ ๆ
คนเลี้ยงก็เหมือนเดิมพ่อกับแม่ครับ ลูกของเจ้าตัวนี้ออกมา 3 ตัว เท่าที่จำได้ สีส้ม สีดำ และลายสลิด เหตุการณ์ก็คลายๆเดิมเลยครับ แมวเริ่มหายไปทีละตัวจากแม่หาย ลูกหาย จนเหลือแต่เจ้าสลิดรุ่นเล็กนี้ตัวเดียวหนีจากบ้านผมไปอาศัยอยู่บ้านน้าข้างๆกัน และก็ยึดที่นั้นเป็นบ้านของตัวเอง จนถึงวันนี้ก็เวลาน่าจะ 10 ปีกว่าๆแล้ว เป็นแมวที่แก่ที่สุดในบ้านแต่ก็ไม่ใช่แมวตัวแรกที่ผมเลี้ยงเองอย่างตั้งใจอยู่ดีเป็นแมวของน้าเขาไปเรียบร้อย พึ่งมีชื่อมาได้3-4 ปีนี้เอง น้าจะเรียกว่า "ผอม" ส่วนคนอื่นๆในบ้านมักจะเรียกว่า "แก่" ด้วยอายุที่มากเลยทีเดียว
สวนแมวตัวแรกที่ผมเลี้ยงเองจริงๆ คงต้องขอมาเล่าอีกทีในครั้งต่อไป
รูปเจ้าแก่นี่หาไม่ได้จริงๆเลยขอเอาเจ้า "ลีโอ" แห่งเสพสมอารมณ์เหมียว มาใช้แทนก่อนนะครับ และสามารถชมหรือ เสพติดการเสพแมวเป็นชีวิตจิตใจ (ชมความน่ารักและขบขันของแมว) ได้ที่ เสพสมอารมณ์เหมียว
ไม่ว่าแมวจะมาจากไหน
แมวก็คือแมวไม่ต่างกัน
RAMANBOY
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น